|
Józef Agaton Morawski w okresie
studiów we Lwowie i w początkowej fazie I wojny światowej należał do
Drużyn Bartoszowych.
* Odznaka Drużyn
Bartoszowych
30 września 1914 roku wstąpił do
Legionu Wschodniego, formacji wojskowej utworzonej przez Naczelny
Komitet Narodowy we Lwowie , a po jego rozwiązaniu w okresie od 1
października 1914 roku do 28 lutego 1915 roku walczył jako podoficer
w 4 baterii 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich. Następnie od 1 marca
do 30 czerwca 1916 w 5 baterii artylerii tego samego pułku jako
chorąży, a potem od 1 maja 1917 roku już jako podporucznik. Po
kryzysie przysięgowym, zgłosił się w 1918 roku do Wojska Polskiego,
gdzie awansowano go od 1 VI 1919 roku do stopnia kapitana. Z powodu
choroby został zwolniony z wojska. Po wybuchu wojny
polsko-bolszewickiej, 1 czerwca 1920 roku zgłosił się ochotniczo do
6 Pułku Artylerii Polowej, do której przyjęty został w stopniu
kapitana. Od 1 października do 1 grudnia 1920 roku walczył w 21
Pułku Artylerii Polowej. W roku 1931 Morawski odznaczony został
Krzyżem Niepodległości za czynne zasługi dla niepodległości Polski.
Ponadto, za męstwo i odwagę na polu bitwy w wojnie
polsko-sowieckiej, Morawski odznaczony został czterokrotnie Krzyżem
Walecznych.
Po przejściu do rezerwy w 1927 roku,
Józef Morawski prowadził własny majątek w Odrzechowej oraz majątki
żony: Niebieszczany i Markowce w powiecie sanockim. Wtedy też z
wielkim zaangażowaniem przystąpił do pracy społecznej w lokalnych
instytucjach samorządowych. W roku 1928 wybrany został jednocześnie
na członka Rady Powiatowej w Sanoku oraz na wójta gminy zbiorowej w Bukowsku, piastując tę funkcję do roku 1933. W latach od 1933 do
1937 prezesował sanockiemu oddziałowi Związku Legionistów Polskich.
Od 2 marca 1934 roku sprawował funkcję radcy Lwowskiej Izby
Rolniczej. Był też wieloletnim członkiem sanockiego gniazda
Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”.
** Budynek Towarzystwa
Gimnastycznego SOKÓŁ w Sanoku
Józef Morawski w latach 30-tych XX
wieku, związany był z obozem sanacyjnym, a w szczególności z Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem oraz Obozem Zjednoczenia
Narodowego.
W wyborach do sejmu, w roku 1935 roku
wybrany został posłem na Sejm RP z listy BBWR z okręgu nr 77 w Sanoku, w skład którego wchodziły obwody wyborcze: sanocki, leski i
krośnieński.
W Sejmie IV kadencji w latach
1935-1938, Józef Morawski jako poseł, brał udział w pracach komisji:
prawniczej i wojskowej. Wielokrotnie zabierał głos w sejmie, m. in.
w sprawach gospodarczych, samorządowych, prawnych, występował
również kilkakrotnie jako poseł - sprawozdawca projektów ustaw z przygotowywanych przez BBWR. Obecnie w bibliotece sejmowej odnaleźć
można interpelację poselską, w której poseł Morawski zwraca się do
Prezesa Rady Ministrów z prośbą o wsparcie dla mieszkańców gminy
Mrzygłód, którzy bardzo ucierpieli z powodu klęski gradobicia.
17 stycznia 1939 roku Rada Miasta
Sanoka przyznała Józefowi Morawskiemu tytuł „Honorowego Obywatela Królewskiego
Wolnego Miasta Sanoka” za zasługi oddane dla miasta w czasie
sprawowania mandatu posła do Sejmu RP, między innymi za interwencję
i zaangażowanie w sprawie utworzenia oddziałów w Sądzie Powiatowym w Sanoku oraz co szczególnie ważne za aktywne działania na rzecz
włączenia Sanoka do Centralnego Okręgu Przemysłowego. Dzięki temu
powstały w Sanoku trzy duże zakłady pracy: fabryka gumy, fabryka
akumulatorów oraz fabryka obrabiarek (broni), które znacznie
przyczyniły się do rozwoju gospodarczego miasta.
* Poświęcenie Fabryki
Akumulatorów w Sanoku przez Księdza Biskupa Wojciech Tomaka. Rok
1934
*** Fabryka
Akumulatorów w Sanoku
**** Budowa Fabryki
Wyrobów Gumowych w Sanoku
Po wybuchu II wojny światowej, we
wrześniu 1939 roku J. Morawski pełnił funkcję zastępcy komendanta
garnizonu wojskowego w Sanoku. Po klęsce wrześniowej, drogą przez
Węgry dotarł do Francji do polskiego obozu wojskowego w Coëtquidan,
w miejscowości Guer we francuskiej Bretanii. Ze względu na to, że
doskonale znał język francuski powierzono mu funkcję na oficera
łącznikowego przy sztabie głównym PSZ we Francji. W czerwcu 1940
roku dotarł do Wielkiej Brytanii, gdzie pełnił funkcję oficera
sztabowego w PSZ na Zachodzie. Jako oficer łącznikowy PSZ przy
sztabie armii francuskiej, uczestniczył w kampanii w 1944 roku we
Francji.
Po wojnie powrócił do Polski w 1959
roku. Zmarł 1969 roku Krakowie.
ŹRÓDŁA FOTOGRAFII:
* Udostępnione przez pana
Roberta Antonia
** Towarzystwo Gimnastyczne SOKÓŁ w
Sanoku - strona
internetowa www.sokolsanok.pl
*** Stowarzyszenie
Rekonstrukcji Historycznej Bateria Motorowa Artylerii
Przeciwlotniczej - strona
internetowa www.przeciwlotnicza.pl
**** Archiwum STOMIL Sanok
|
